خواستم بگویم دوستت دارم....

اما خودت با اولین حرف سکوت را حاکم بر لبانم ساختی...

برای من دیوار بینمان آنقدر بزرگ است که دیگر پا پیش نمیگذارم...

کاش تو یکبار اندکی غرورت را برای طراوت این دل خرج می کردی...

همیشه برای گرفتن دستانت بر سر دوراهی بودم...

 

اینبار برای همیشه ترک کن خاطراتم را...

اینبار قلبم یک طرفه است

رفتی، برگشت ورود ممنوع است

دلم را زمین گیر می کنم تا عقل حاکم شود

دیگر نباید هوایت را کند

مواظب خودت باش

دوستت داشتم و خواهم داشت