تولد کلبه ی من
دلم برای وبلاگ قبلیم که مجبور شدم حذفش کنم تنگ شده بود برای همین تصمیم گرفتم دوباره وبلاگ بسازم و شروع کنم.
اینجا برای من فقط یک دفترچه خاطره است. جایی که بتونم از خاطرات و احساس های سر بسته ام بگویم.
به وبلاگ دوستانم که سر میزدم دیدم همه وبلاگ هایشان را تعطیل کرده اند و رفته اند. دلم برایشان تنگ شده است. امیدوارم هرجا هستند شاد باشند.
فامیلی شما زارعانی نیست،با خوندن وبلاگت یاد
یکی از دوستای دوره دبستانم افتادم
نه عزیزم.
خوشحال شدم که یاداور دوست دبستانت بودم.
موفق باشی تو این وبت
ممنون